Forum Polskiego Towarzystwa Kynoterapeutycznego

14ruda

Troche pusto na forum to zapełnie troszke pytaniami Wink

Jakie książki i dogoterapii polecacie?

rmx · Administrator

Nie wyobrażam sobie kynoterapeuty, który chce pracować z psem, a nie przeczyta tej książki ! Znajomość "systemu wczesnego ostrzegania" psów pozwala zrozumieć stan psa w konkretnej sytuacji i umożliwia odpowiednią reakcję przewodnika zanim sytuacja nabrzmieje i wymknie się spod kontroli.
A tak w ogóle to każdy właściciel psa powinien ją przeczytać Smile

rmx · Administrator

Jeśli do tytułu dodamy "metodą pozytywną" to nic więcej nie trzeba dodawać aby opisać jej zawartość. Tylko metodami pozytywnymi można szkolić psa terapeutycznego więc jest to kolejna lektura obowiązkowa dla kynoterapeuty. Nieduża objętościowo, ale za to jak nasycona treścią !

14ruda

Przeczytałam już książkę Zofii Mrzewińskiej i bedę czytać następne.Pai Zofia wspaniale opisuje jaj nawiazać kontakt z własnym psem i jak wykorzystać metody pozytywne.
Oprócz tego "Sygnały uspokajajace".jest to bardzo ważne jak nie najważniejsze.Znajac CS"sy rozumiemy psa,wiemy kiedy coś zaczyna być nie tak,w którym momencie przerwać zajęcia lub zmienic ich przebieg tak aby sytuacja dla psa była komfortowa.
Byłam wolontariuszką w schronisku(teraz przerwałam ze wzgledu na urlop wychowawczy Wink

) i nie wyobrażam sobie resocjalizacji tych psów bez znajomosci CS'ów.Mogłabym skonczyc bez reki. Wink

rmx · Administrator

Skoro brak jest odzewu na apel o podzielenie się informacją o innych wartościowych książkach pomocnych kynoterapeucie, zapraszam do Kiosku PTK. Moim zdaniem książki tam dostępne powinny być w bibliotece każdego kynoterapeuty. Nie ma sensu aby przepisywać tutaj ich opis. Inne omawiane do tej pory na Forum książki niestety nie są już dostępne - nakład jest wyczerpany, a wznowienie na razie nie jest przewidywane Crying or Very sad

14ruda

To nie była prowokacja Very Happy

Chodziło mi o książki traktujace o kynoterapii a nie o psach ogólnie.Jak tylko przypłynie gotówka na pewno zamówię coś z kiosku Wink

Co do ksiązek o psach.
Przeczytałam jeszcze Zapomniany język psów i Zapomniany.....w praktyce pani Fennel.Były to pierwsze ksiązki,które przeczytałam.Niestety z perspektywy czasu stwierdzam,że nie są jakieś super.Autorka przedstawia prace z psem jako prace sfory,uczy jak piąć się po szczeblach hierarchii,jak dominować,jak pies dominuje.
Teoria dominacji została dawno obalona.Pies nie widzi w nas drugiego psa.Nie musi nas dominować,bo jest od nas zależny.
Jeśli ktoś twierdzi,że go pies zdominowal odpowiem-jest po prostu niewychowany,nie zna zasad jakie panują w domu,nie ma kontaktu z przewodnikiem,nie wie czego się od niego oczekuje.
Ksiązki i porady p.Zofii Mrzewińskiej pokazują jak metodami pozytywnymi przekazać psu to czego od niego oczekujemy.Opowiada jak wspaniale socjalizować szczenię.

Przeczytałam także "Szczenię doskonałe" Gwen Bailey.
Książka dla każdego kto zamierza kupić szczeniaka.Bardzo fajnie napisana,do tego dużo zdięc obrazujących dane sytuacje czy zachowania.
Info pomagajace wybrać rase,o socjalizacji,pierwsych krokach w nowynm domu,jak i czym się bawic(co jest bardzo ważnym elementem wychowania),o zachowaniach agresywnych i jak ich unikać,o szkoleniu takiego szkraba(bardzo ładnie zilustrowane)-jak uczyć podstawowych komend.

Okiem psa-Fischer-też niezła książka.

Rafka · Gość

Powiem wam, ze w Anglii gdy mowie o fascynacji polakow pania Fenell wszyscy krzywia sie z niesmakiem. Wspolne zdanie mowi wyraznie ze stosowanie jej medod w przypadku psow PRACUJACYCH z ludzmi prowadzi tylko do zepsucia psa i w efekcie do wycofania z pracy. Praktyki p. Fenell moga miec zastosowanie ale tylko w przypadku niektorych psow domowych.

rmx · Administrator

Pies jest zwierzęciem stadnym i stado utrzymuje hierarchię, więc wiadomości o tym powinny być przyswojone przez zaczynających pracę z psem. Pani Fennell podaje je w sposób prosty i zrozumiały nawet dla laika ilustrując konkretnymi przykładami. Książki tej nie można traktować jako podręcznika do szkolenia psów terapeutycznych wybranych i prowadzonych w tym kierunku - tutaj zgadzam się z Rafką - nie tak zresztą opisana jest w Kiosku. Natomiast powinni zapoznać się z nią ci którzy mają problemy z dorastającym lub dorosłym psem, który siebie uważa za osobnika Alfa i rządzi, także "ludzkim stadem". Jest trochę psów z ras "trudnych", które "wciśnięto" ludziom jako psy do dogoterapii Crying or Very sad

I które sprawiają problemy. Tym ludziom mogą pomóc metody pani Fennell.

Rafka · Gość

Zagadzam sie ze pies jest zwierzeciem stadnym. Jednak sa teorie, z kotrymi sie zreszta zgadzam, ze instynkty stadne w sosunku do czlowieka wystepuja tylko u psow ras pierwonych oraz psow, ktore w procesie hodowlanym nie byly zbyt bardzo pozbawiane wilczej natury.
Psy od lat hodowane jako zwierzeta towarzyszace czlowiekowi nie beda wkazywaly w stosunku do niego instynktów stadnych bo nauczyly sie, ze czlowiek to nie pies i jego zachowanie w sotosunku do czlowieka jest inne. Oczywisce moga przejawiac wszystkie instynkty stadne w stosunku do innych psow.

Inna rzecza rzecza jest fakt, ze my ludzie sami nie mozemy zdecydowac sie na odpowiednia teorie. Z jednej strony piszemy o teorii dominacji i potrzebie zachowywania sie wobec psa jak inny pies, przez co kwestionujemy fakt, ze pies odroznia czlowieka od innego psa. Z drugiej jednak strony chcemy nauczyc go roznych rzeczy i zauwazamy ze pies dodkonale wie co to jest inny pies a co to czlowiek - przyklad: dlaczego pies woli pobiec za innym psem w trakcie spaceru i za nich swiecie nie chce do nas wrocic?

Latwo zrzucic brak wychowania na intynkty stadne lub powiedziec ze pies jest dominantem. Trudniej natomiast przyznac sie, ze nie chcialo sie nam z nim pracowac, ze nie potrafilismy przekonac psa do pracy i ze posluszenstwo mu sie oplaca i ze bylismy tak leniwi ze nie chcialo nam sie siegnac do porzadnej literatury aby dowiedziec sie co lezy u podloza zachowania naszego psa.

rmx · Administrator

14ruda

Masz rację.pisząc o p.Fennel i jej książce -nie pomyslałam o psach z problemami,odniosłam to do bezproblemowych psów przewodników,którzy mają o nich pojecie jak i o szkoleniu:)Ale gdyby trafił mi się taki pies najpierw spróbowalabym jednak metod p.Mrzewińskiej.

Rafka · Gość

Rafka · Gość

rmx · Administrator

rmx · Administrator

Lektura książki Stanleya Corena "Jak rozmawiać z psem" uświadamia czytelnikowi jak bardzo rozbudowany jest psi język i jak wiele jego komunikatów umyka naszej uwadze. Choć widzimy je codziennie, to często nie mamy świadomości treści jakie ze sobą niosą albo błędnie je interpretujemy przykładając do nich swoją miarę. Ludzki sposób postrzegania i komunikacji jest dla autora punktem wyjścia do omawiania poszczególnych aspektów psiego języka. Stąd czytając tą książkę - paradoksalnie - dowiadujemy się bardzo dużo o ludzkich sposobach komunikacji. A jakby tego było mało, cały rozdział poświęcony jest omówieniu różnic języków psa i kota. W nim jasno widać, że wzajemne niezrozumienie wysyłanych komunikatów prowadzi do konfliktów i życia "jak pies z kotem".
Przeczytanie tej książki "od deski do deski" nie sprawi, że nagle zaczniecie "czytać" i rozumieć wszystkie psie komunikaty. Jest ona elementarzem - uświadamiając nam jak skomplikowany jest psi język i encyklopedią - ze względu na głębokość omawiania tematu. Zakres przekazywanej przez Corena wiedzy jest ogromny. Przykładowo - mowa dźwięków to: szczekanie, warczenie, wycie, głoszenie, skomlenie, piski, skowyt, przenikliwy krzyk oraz inne dźwięki. A każda z tych grup ma swoje sposoby artykulacji zależne od sytuacji. A to tylko jeden ze sposobów komunkacji psa z otoczeniem. Coren omawia także:

Trudno to wszystko zapamiętać od razu. Dlatego nieocenioną pomocą są "ściągi": ilustrowany słownik postaw ciała i mimiki psa oraz rozmówki zawierające zestaw podstawowych sygnałów komunikacyjnych. Dzięki nim szybko można znaleźć właściwe znaczenie komunikatu. Warto mieć tą książkę w swojej bibliotece, bo nie raz wraca się do niej, gdy pies zaskoczy nas swym zachowaniem Rolling Eyes